June 27, 2008

The Good news and the BAd news!..

Oh my!.. I don't know how And where should I start ..

sa sobrang dami ng nangyare.. and since.. di ako nakapag-update ng blog ko 2 days ago.. i'll include na lang it in here.. so.. yesterday.. was the start of the org achuchuchu!.. so!.. I signed up in "Theatro de artes", "Lasallian Program", & "the Lasalle Chorale" after signing up.. I found myself so stupid kasi.. I haven't read the date of the audition.. I just saw the word Friday.. di ko pala ginala yung mata ko.. there was a specific date pala written above it.. the date was june 27 @ Pavillion. and oh my God!.. kanina ko lang din nalaman na ngayon talaga yung audition.. so.. the audition started at 10:30-1:30.. nagkaron pa ng conflict on my time.. kasi.. may prof na kame on my English Development Program subject.. so.. ayun!.. humabol pa ren ako ng 1:30.. ang thankful naman ako kahit pano kasi very considerate naman yung mga naghandle ng audition.. so.. nakakanta naman ako.. although syempre!.. nakaka-tense.. kasi nahihiya ako.. and nakakahingal pa.. kasi super nagtatakbo talaga ko with edric!.. uhhhhhh... thanks to edric.. kasi sinamahan nya ko.. and syempre.. as well as Gillian!.. very supportive!.. feeling mga stage parents ko.. at naku!.. eto naman si edric napaka-fickle minded.. sabi nya mag-aaudition daw sya.. di naman!.. hmmmpt!.. anyway.. thanks to him!.. ayun.. after ng audition.. kumain na kame sa Jollibee .. nakakatawa kasi pinagttripan nila lahat ng fast food chain.. anyway.. so.. ayun.. I arrived at home at exactly 3:25.. pagdating ko naman sa bahay!.. grabeh!.. parang may interview ng pulis.. baket daw nalate ako ng uwe.. at sino daw kasama kong naglunch.. wth!.. well anyway.. I'm still thinking about my audition kanina!..

next chapter..

Bad news:

@ 5:20.. I went out of the house just near by the gate of us.. and then.. yung kasam-bahay ng neighbor namen.. asked me kung anong oras na.. and then sinabi ko "it's already 5:20." and then.. I asked her why.. and then she replied at me "kasi si jana wala pa.. yung mommy nya hindi lumalabas.. di pa sya sinusundo.. 4:10 ang uwian nila hanggang ngayon nasa school pa sya" and then sabi ko naman.. "katukin nyo na si ate analyn, kasi si jana nasa school pa.. kawawa naman, naghihintay.." and then I went back to my room.. after few minutes.. yung mga tao outside the house we're shouting and really, really ever freaking out!.. so.. ako naman ininternalize ko muna for how many seconds.. so akala ko naman masaya lang sila.. and then.. nagdecide na kong lumabas kasi talagang antagal na ng sigawan.. as in sobra!.. so.. paglabas ko.. yung house nung neighbor namen na sila ate analyn.. which is.. katapat lang ng bahay namen.. umuusok na yung loob ng bahay nila.. so.. ako naman.. I don't know what to do.. kasi. I still don't know what's happening eh.. and then the people we're shouting like "oh my God!.. tumawag kayo ng bombero.. nasusunug yung bahay nila analyn" so paglabas ko.. super kapal na ng usok.. eh my little sister and my two brothers were playing outside.. so what I did first.. I was really shouting like.. "oh my gosh!.. nasan si julia, si carlo, si migs!..si daddy nasan? what's happening?.. baket?.. nasan na si ate analyn, si Jana, si jeffrey, si justin?" and then pag labas ko pa.. nakita ko yung kasambahay nila na si rodelyn.. umiiyak.. so akala ko naman natakot sya sa mga aso.. yun pala.. she's already asking for a help!.. she's really crying and sinasabi nya na "tulungan nyo kame yung bahay namen nasusunug na,.." so.. ako naman hindi ko alam kung kukuha ba ko ng tubig or lalapitan ko yung mga anak nya.. (my God!.. in my whole life!.. ngayon lang talaga ko nakakita at naka-experience ng ganun.. sobrang iba yung feeling!.. grabe!..) since.. I can't do anything.. kinuha ko yung mga anak nya.. and then.. pinatabi ko sila.. eh since katapat lang ng bahay namen yung house nila.. yung usok napupunta samen.. and yung buong area ng strret namen.. super as in mega usok talaga!.. kitang-kita ko talaga with my two eyes kung pano nilalamon ng apoy yung bahay nila!..grabeh!.. nakakapanghina!.. at nakakapang-lumo.. habang pinanood ko yung nangyayare.. sobrang I cried with tears talaga!.. na.. super thankful ako.. kasi hindi nangyare sa'men yun.. everybody was around.. tumutulong sila na patayin yun apoy!.. and I know that each and everyone did really tried their best para mapatay yung apoy.. pero.. they didn't make it.. and bigla kong naalala!.. her daughter is still in school.. so what I did.. i went back to the house.. kinuha ko yung susi ng kotse!.. I drove to school to fetch the girl.. and then.. pagdating ko ng school.. ayaw pang i-release yung bata.. for safetiness. and then i said she's my neighbor.. pinasusundo na.. and then.. pagdating ko ng school.. the child told me.. "nasan si mama?" and then i just told her.. nasa bahay nyo.. pinasusundo ka saken ni yaya rodelyn.. and then.. upon going out of the school gate.. nakita namen yung mga bumbero.. syempre.. di ko muna sinabi sa bata.. kasi baka mahirapan sya.. and then sabi nya sa'ken "saan kaya may sunog?.. may mga bumbero".. so.. nung narinig ko syang nagsalita ng ganun.. I was like.. uhhhhh oh my god!.. nakakahabag naman.. I don't know how will i tell her.. na bahay na pala nila yung nasusunog.. pagbaba namen ng kotse.. I get her.. and then.. I hugged her... and then sabi nya "anong nangyayare? bahay ba namen yung nasusunog?" after ng ilang seconds.. lumuha na sya.. Diyos ko!.. hindi ko talaga alam kung anong klaeng comfort ang gagawen ko.. naiyak din ako.. sobrang nakakahabag talaga yung nangyare.. and then.. i told her.. "stop crying na.. hayaan mo na yun.. napapalitan naman yun eh.. those we're just material things.. and I know that your dad will do something to it" eh since.. they're rich naman.. kaya naman nila talaga!.. pero.. napaka-dami na kasi nilang nainvest dun sa bahay na yun eh.. and actually kaka-renovate lang ng bahay nila.. kahapon lang natapos gawin.. *sigh.... sabi nga nila "manakawan ka na, wag lang masunugan" grabeh talaga!.. as in walang natira.. siguro ang na-save lang talaga nila.. was there car and yung dalawang motor nila.. other than that!... wala na!.. and nakaka-badtrip pa!.. antagal dumating ng mga bumbero!.. nakaka-high blood.. I can't even asked for any help.. kasi yung cellphone ko nasa loob ng kwarto.. nagchcharge kasi.. eh.. pinatay naman yung fuse.. kaya ayun!.. grabeh!.. nakakalungkot talaga!.. sila pa man din yung naglalarawan ng isang happy family dito sa buong subdivision.. their kids are very intelligent&smart.. and even them.. ayun.. her husband naman was still in work.. dumating na ng quarter to nine.. grabeh talaga!.. until now.. nanginginig pa ren yung buong katawan ko.. ngayon pa lang nagrereact sa katawan ko sa mga nangyare kanina.. *sigh.. sana maka-move on sila agad!.. pero.. the wife naman.. was like.. uhhgg!.. nagkaron ng nervous breakdown!.. duhh.. I'm a psychologist.. (naks! di nga?.. hahaha!!!..) well.. I guess.. napaka-hirap talaga!.. anyway.. that's the Bad news that I have.. i'm into good news mode naman..

Good news:

3 weeks ago.. my mom.. and as well as us.. the whole family we're kinda depress.. kasi.. nagkaron ng problem sa company nila.. nagkaron ng union!.. meaning.. may mga nagtayo ng samahan.. against the officials and boards of the company.. those employees we're requesting for salary increase!.. so.. syempre.. di naman ganun kadali ang magtaas ng sahod para sa mga manggawa.. so.. what they did.. nag-rally sila.. infront of the company.. and hindi lang yun.. yung pera ng company sa bank.. ehhh.. pina-hold nila.. so.. pano sila bibigan ng sahod.. kaya ayun.. nagkaron ng problema.. so what they did is that.. nagdecide ang owner ng company na itigil muna ang operation ng pag-export ng mga products nila into other country.. so.. pati kame nagkaron na ren ng problem sa house.. as in.. everyone in the house we're always on the stressed mode.. nappressure.. lahat2 ng emotions.. nasa bahay na.. and I've noticed that for the past 3 weeks.. she's always out of her mind.. as in absent minded parati.. wala sa sarili.. and we know.. that it is because of what's happening in her office.. and nadagdagan pa yung stressed nya.. when we found out that I have to fix a lot of things to myself.. unang-una na dyan is.. yung Thermo Mandicular disorder (TMD)ko.. meaning.. naipit yung nerves ng buto ko.. kaya yung blood vessels ko nagkaron ng malfunction.. kaya ang naging epekto eh. yung laging pagsakit ng likod at ulo ko.. so.. as soon as possible kailangan.. magamot na to.. kasi ako ren ang mahihirapan.. and.. ang big issue dito.. was.. kailangan ng big amount of money for this.. more or less P60,000 para matreat at tuluyan ng mawala tong disorder na to. ayun!.. kaya nadagdagan na naamn ang problem ni mother earth.. and then.. I called up my Tita.. awhile ago.. to tell everything about what happened here.. and then.. she told me "ano ba yan!.. nakatanggap nga kame ng good news from your mom.. my bad news ka namang dala" so medyo napaisip ko dun ah.. sabi ko anong good news.. and then.. my tita told me.. "eh kasi yung mom mo nag-apply na ng work sa ibang company.. and ayun.. natanggap agad sya... kahapon siya nag-apply.. tangga na siya kanina" my gosh!.. sobrang naiyak talaga ko!.. it's a tears of joy!.. kasi iniisip ko.. oo nga may savings nga kame.. pero nauubus naman yun.. eh.. san kame kukuha ng money pag wala na yuhn.. and thank God!.. sobrang bait talaga nya!.. Ilang beses na nya kong napapabilib by his power.. sobrang iyak talaga ko ng iyak!.. grabeh!.. tuwang-tuwa talaga ko!.. eh iniisip ko kasi kailangan medyo magtipid muna ko.. and then!.. biglang good news pala!
.. but it doesn't necessarily mean.. na mag-aaksaya na ko.. syempre.. kailangan ganun paren di'ba.. *sigh!.. super nakaka-pagod!.. this day.. sana naman.. bukas mag-tommy day ako.. wula lang.. pero.. actually.. sana ngayon ang tommy day ko ehh.. kaso.. yung neighbor ko naman ang minalas..

No comments: